کنوانسیون گوادالاخارا

تعارض قوانین در حمل‏ ونقل بین المللی کالا و مسافر،بیش از دیگر بخش‏های حقوقی به چشم می‏خورد. نیاز به یکسان کردن مقررات مربوط به حمل‏ونقل هوایی بین المللی،از همان ابتدای استفاده از هواپیما برای‏ حمل‏ونقل احساس می‏شد.

از سال ۱۹۲۹ تا ۱۹۹۹،اسناد متعددی به تصویب رسیده‏اند که عبارتند از:کنوانسیون ۱۹۲۹ ورشو، پروتکل ۱۹۵۵ لاهه،کنوانسیون ۱۹۶۱ گوادالاخارا،پروتکل ۱۹۷۱ گواتمالا،پروتکل‏های چهارگانه مونترال‏ ۱۹۷۵ و کنوانسیون ۱۹۹۹ مونترال.به علت وجود کنوانسیون‏ها و پروتکل‏های متعدد،سند قابل اجرا در قضایای مطروحه گاهی با مشکل مواجه می‏شود.این مقاله درصدد است مختصرا این اسناد را معرفی نموده، ضمن اعلام اینکه حقوق خصوصی هوایی در طول هشتاد سال گذشته توسعه یافته،نشان دهد کنوانسیون‏ مونترال ۱۹۹۹ نتیجه هفتاد سال تجربه جهان در حمل‏ونقل هوایی است.