خوشبختی و لذت را می توانیم از ساختار عصب شناسی بررسی کنیم . دو رشته عصبی دوپامین و سروتونین را بررسی میکنیم . دوپامین تحریک رشته های عصبی است برای رسیدن به شادی و تحریک مکرر نورونها باعث مرگ آنها می شودبنابراین نورون ها یک مکانیزیم دفاعی ایجاد می کنند باعث کاهش تعداد گیرنده ها شده تا آسیب را کم کنند و برای اینکه به تحریک قبلی برسند مجبورید بیشتر و بیشتر اقدام کنید . در عوض سروتونین بازدارنده است نه محرک . گیرنده های عصبی را مهار میکند تا بتواند خرسندی را بوجود آورد . کاری که سروتونین می کند در حقیقت کاهش سرعت نورون ها به جای سرعت بخشیدن به آنهاست. چیزی که سرتونین را کم رنگ میکند – دوپامین است . بنابراین هر چی بیشتر به دنبال لذت باشید خوشبختی کمتری به دست می آورید .
مراکز تفریحی همه و همه به روش خاص و هماهنگ اصطلاح خوشبختی و لذت را به جای هم به کار می برند و در هم می آمیزند تا ما بتوانیم خوشبختی را بخریم
