اولین تجربه کوماتسو در تولید بیل هیدرولیکی به سال ۱۹۶۸ باز میگردد . زمانیکه اولین نمونه بیل های سری H یعنی H-15 با شراکت نزدیک کمپانی آمریکایی BUCYRUS-ERIE و سپس مدل HT-20 در سال ۱۹۷۰ وپس از آن مدل HT-10 در سال ۱۹۷۳ روی خط تولید رفتند .
سال ۱۹۸۰ نقطه عطف مشترکی بین کوماتسو ژاپن و شرایط سیاسی و بازار ماشین آلات ایران به حساب می آید چراکه از یک سو سال معرفی بیل های جدید سری PC کوماتسو بود که جایگزین بیل های قدیمی کوماتسو با سایروس شده و سبک بیل سازی کوماتسو را دگرگون کردند و از سوی دیگر سال شروع جنگ ۸ ساله ایران و عراق بود که به لحاظ شرایط سیاسی و قطع واردات محصولات کاترپیلار از آمریکا و توقف مونتاژ بیل پوکلین فرانسه در هپکو اراک و لزوم تامین نیازهای جبهه و جنگ تمرکز بازار ماشین آلات از تولیدکنندگان غربی نژاد سفید به نژاد زرد معطوف شد.
لذا در آن دوران سیل ماشین آلات کوماتسو از جمله بیل های PC200 و PC220 توسط شرکت خیبر هاماراگ به کشور سرازیر شد .
در دهه ۱۹۷۰ بیل سازهای نمره یک غربی کمپانی های K&O و پوکلین فرانسه به شمار می آمدند و کاتر پیلار نیز که در زمینه تولید بیل هیدرولیکی نو پا و کم تجربه بود.
به واسطه وجهه و تجربه طولانی خود در تولید بلدوزر ، لوله گذار ،اسکریپر ، گریدر و لودر می توانست بیل های خود را نیز به فروش برساند ولی عمدتا در زمینه بیل خیلی موفق نبود چرا که اولا تا ۲۰ سال یعنی سال ۱۹۹۲ محدوده تولیدات بیل خود را به کلاس وزنی ۶۵ تن یعنی بیل ۲۴۵ محدود کرده بود و دوم اینکه تا ۱۰ سال بیل چرخ لاستیکی در خط تولید نداشت و در نهایت کمپانی سنه بوگن آلمان تا به امروز تولید بیلهای چرخ لاستیکی کاترپیلار را بر عهده گرفته است ولی با پایان دهه ۱۹۸۰ شرایط به نفع لیبهر آلمان و هیتاچی ژاپن ورق خورده بود .
به واسطه محدوده تولیدات وسیع و به کار بردن سیستم های کنترل الکتروهیدرولیکی کوماتسو نیز در این دوران به عنوان دومین بیل ساز ژاپنی پس از هیتاچی توانست با بیل شاول هیدرولیکی PC1500 کلاس ۱۵۰ تن ۸.۵ متر مکعبی خود در نمایشگاه CONEXPO81 هوستون مقابل تولید کنندگان غربی عرض اندام کند .
همه اینها در حالی است که امروزه پس از گذشت ۲۵ سال هنوز هم از بین محدوده وسیع تولیدات بیل کوماتسوتنها دو مدل PC200 و PC220 در کلاسهای ۲۰ و ۲۲ تن توسط شرکت محورماشین در بازار ایران عرضه میشود .
که البته ناگفته نماند مدل های بزرگتری همچون PC300 و PC400 و PC750 وحتی PC4000 نیز به تعداد محدود وارد ایران شده است که به عنوان مثال مدل PC220-7 به اختصار مخفف معانی و مشخصات ذیل است
p
Power shovel (بیل پر قدرت)
C
Crawler type (نوع چرخ زنجیری)
۲۲۰
کلاس وزنی ۲۲تن
اگر N وجود داشت یعنی:
Tarrow trackکفشک زنجیر کم عرض
اگر LC وجود داشت یعنی:
Cong crawler طول بیشتر زنجیر روی زمین نرم
-۷
نمایانگر تغیرات و نسل دستگاه
اگر W بود یعنی:
Whell type نوع چرخ لاستیکی
PC200-1 و PC220-1 (سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۲)
مارک : KOMATSU
مدل: PC220-1
صاحب تکنولوژی : کوماتسو ژاپن
ورود به ایران : شرکت هاماراگ
موتور : KOMATS S6D105
نوع موتور : ۶/۵ لیتری ۶ سیلندر آب خنک
توان موتور : ۱۳۶ اسب بخار در ۲۱۵۰ دور در دقیقه
وزن دستگاه : ۲۲تن
عمق حفاری : ۶/۶ متر
حجم باکت : ۹/۰ متر مکعب
دستگاه TBM
دستگاهای T.B.M یا tunnel boring machine یکی از مهمترین ماشین آلات حفر تونل می باشند که قادرند تونل را به صورت تمام مقطع حفر کنند.
تکامل و گسترش این دستگاه ها سبب شده است که آهنگ پیشروی تونل ها در حد قابل توجهی افزایش یابد. امروزه در سنگ های نسبتا سخت نیز برای حفر تونل از این ماشین ها استفاده می کنند.
بعد از سال ها تلا ش و ساخت انواعی از این نوع ماشین ها کوشش های بعدی به منظور ساخت ماشین های تمام مقطعی بود که شرایط سخت زمبن شناختی قادر به حفر تونل باشد که آهنگ پیشرفت و تکامل در این زمینه در مقایسه با پیشرفت های اولیه این ماشین ها محدود تر است. در واقع شروع این تحقیقات کوشش های رابینز در سال ۱۹۵۷ میلادی برای ساخت ماشین هایی بود که بتواند در سنگ های خیلی سخت نیز با راندمان معقول تونل حفر کند.
در آن زمان به تدریج این دستگاه ها سنگینتر و محکم تر شد ند و توان آنها نیز افزایش یافت اما پیشرفت آنها در زمینه حفر سنگ های محکم کند است. به عنوان مثال عملکرد نوعی از این دستگاه ها که مجهز به هر دو سیستم برش ناخنی و دیسکی بود برای حفر در سنگهای آهکی سیلیتی که در بین آنها لایه هایی با مقاومت140mpa وجود داشت راضی کننده نبود. سر انجام ناخن ها به طور کلی حذف شد و حفر تونل تنها با استفاده از دیسک های حفار ادامه یافت.
◄ تقسیم بندی ماشین های t.b.m :1. open t.b.m
2. single t.b.m
3. d.s t.b.m
◄ قسمت های اصلی این نوع ماشین ها به شرح زیر است:۱. بد نه
2.صفحه حفار
3.ابزار برش
4.چنگ زنها
5.جک های رانش صفحه حفار ◄ نحوه تخلیه مواد حفر شده توسط ماشین :مواد حفر شده به وسیله سیستم ویزه ای که معمولا مرکب از سطل های تعبیه شده پیرامون صفحه حفار است از جلوی جبهه کار جمع آوری شده و به داخل نوار نقاله ای که از داخل دستگاه می گذرد به پشت ماشین هدایت می شود گرچه معمولا محدودیتی برای ابعاد مواد حفر شده و انتقال آنها وجود ندارد اما اگر ابعاد حفر شده خیلی زیاد باشد ممکن است گیر کنند وعمل اتقال را متوقف سازند.
کامل و مفید بود،با تشکر از شما