برآورد آمادگی الکترونیکی

برآورد آمادگی الکترونیکی

فهرست مطالب

چکیده. ۳

مقدمه. ۴

چرا آمادگی الکترونیکی؟. ۴

تعریف آمادگی الکترونیکی.. ۵

اهداف آمادگی الکترونیکی.. ۶

زیرساختار الکترونیکی.. ۶

اقتصاد الکترونیکی.. ۶

جامعه الکترونیکی.. ۶

حکومت الکترونیکی.. ۶

اجزای آمادگی الکترونیکی/ انتخاب نشانگرها ۷

نشانگرهای مطالعات مختلف جهانی.. ۱۱

تکامل معیارها ۱۵

شناسایی معیارها ۱۵

انتساب یک پایه به معیار. ۱۵

دسته بندی معیارها ۱۵

راهبردهای جمعآوری داده. ۱۶

کمّی.. ۱۶

کیفی.. ۱۶

استاندارد سازی دادهها ۱۶

مقداردهی وزنها ۱۷

وزنهای یکسان.. ۱۷

وزنهای فردی/ ذهنی.. ۱۷

وزنهای عینی/ بیرونی.. ۱۷

رده بندی و تحلیل قیاسی.. ۱۷

جمع بندی.. ۱۷

مراجع و منابع.. ۱۸

چکیده

عصر اطلاعات در حال افزایش فاصله بین فقیر و ضعیف و توسعه یافته و درحال توسعه و ساختن جامعه­ای از داراهای اطلاعاتی و ندارها می­باشد.

کشورهایی که دارای قدرت اکتساب بیشتری هستند دسترسی آسانتری به فناوریهای جدید دارند و می­توانند از آن بیشتر بهره ببرند. در چنین وضعی برای کشورهای در حال توسعه حیاتی است که تلاش خود را برای آماده شدن جهت برخورد موفقیت­آمیز با این مبارزه و بیشینه کردن فرصتهایی که اقتصاد مبتنی بر اطلاعات ارائه می­دهد دو چندان بنمایند. این کار آسانی نیست – ابعاد و عوامل زیادی در ارتباط با اینکه رسیدن به سطحی از آمادگی در دنیای رقمی یا همبند مدرن به چه معنی می­باشد وجود دارد. در این مقاله این ابعاد و جزئیات آنها بررسی خواهد شد.

در عصر اطلاعات کشورهایی که سطح بالایی از منابع را در اختیار ندارند می­توانند به شتاب بخشیدن توسعه امیدوار باشند اگر بتوانند دانش را توسعه دهند، که در تلفیق با زیرساختارهای مرتبط با فاوا[۱] اجازه تجمیع به سوی اقتصاد مبتنی بر دانش را می­دهند. اما قبل از بحث در مورد چگونگی شتاب بخشیدن به توسعه در آن حوزه­ها ما نیاز به شناسایی آن عناصر موفقیت داریم.


مقدمه

هر برآورد/رده­بندی از زاویه­ای متفاوت به آمادگی الکترونیکی نگاه می­کند. در بیشتر موارد تمرکز بر اقتصاد الکترونیکی بوده است. نتیجتاً دولت نیز برآورد خود را انجام می­دهد. برآورد از آن نظر لازم است که اولین طرحی است که ایالات مختلف/نهادهای دولتی مختلف را از حیث آمادگی برای دنیای شبکه­ای مقایسه می­نماید.

این برآورد به ما این امکان را می­دهد تا:

  • محاسبه­پذیری بهتری داشته باشیم
  • در میان مجموعه اهداف اعتباربخشی انجام دهیم.
  • رقابت سالم داشته باشیم

و همچنین به تهیه یک برنامه عملکرد ملی کمک می­کند.

 

چرا آمادگی الکترونیکی؟

عوامل زیادی برای کمک به بهبود آمادگی الکترونیکی کشورها وجود دارد؛

اولین مورد برتریهای بیشماری است که فاوا با خود به همراه می­آورد. نه تنها منجر به یک دولت ساده، اخلاق­مدار، محاسبه­پذیر، پاسخگو و شفاف می­شود، بلکه منجر به آسانتر شدن زندگی شهروندان نیز می­گردد. فاوا وعده مزایای اجتماعی و اقتصادی متعددی را نیز می­دهد.

دوم اینکه کشورها با تهدید عقب ماندن از بقیه روبرو هستند.

سومین مورد این است که رهبران بین­المللی، اهداکنندگان خارجی، آژانسهای استقراض در حال تجمیع فاوا در برنامه­های توسعه و کمکی خود هستند.

فاوا همچنین سلاحی کلیدی در جنگ علیه فقر جهانی است. وقتی که به درستی از آن بهره ببریم، پتانسیل عظیمی را جهت غلبه بر مشکلات توسعه و همچنین برای رویارویی با مسائل اجتماعی که با آن درگیرند؛ و برای تقویت جوامع، موسسات مردمی، مطبوعات آزاد و اقتصاد محلی، در اختیار مردم کشورهای در حال توسعه قرار می­دهد.

برآوردی از آمادگی الکترونیکی، هنگامی که بدرستی در فرآیند بزرگتر ارزیابی مورد استفاده قرار گیرد، گامی بسوی تبدیل اهداف خوب به اعمال برنامه ریزی شده است که تغییراتی حقیقی در زندگی مردم ایجاد می­کند. برآوردهای آمادگی الکترونیکی آمده­اند تا تلاشهای توسعه را از طریق ارائه معیارهایی برای مقایسه و پیشبرد سنجیده هدایت کنند. این فرآیندی قدیمی است که با فناوری امروزه سازگار شده است؛ که وضعیت فعلی را جهت برنامه ریزی برای آینده و پشتیبانی از تغییرات خاص توصیف می­کند.

برآورد آمادگی الکترونیکی همچنین می­تواند ابزاری حیاتی برای قضاوت تاثیر فاوا باشد، تا ادعاهای تند و مدارک بی­اساس درباره نقش فاوا در توسعه را با داده­های محکم و مستدل برای قیاس جایگزین کند.

 

تعریف آمادگی الکترونیکی

 

راهنمای CSPP برای آمادگی الکترونیکی جامعه “آماده الکترونیکی” را جامعه­ای تعریف می­کند که دارای خصائصی نظیر: در یک بازار رقابتی سرعتی دسترسی بالایی دارد؛ دسترسی و کاربرد مستمر فاوا در مدارس، ادارات دولتی، مشاغل، مراکز بهداشتی و خانه­ها؛ حفظ حریم شخصی کاربران و امنیت برخط؛ و سیاستهای دولتی­ای که “در جهت ارتقای اتصال و کاربرد شبکه” می­باشند.

گروه همکاری اقتصادی آسیا اقیانوسیه[۲] کشوری را “آماده الکتریکی” تعریف می­کند که “آماده” برای تجارت الکترونیکی باشد، اقتصاد آزاد، خودسامانی[۳] صنعت و آسانی صادرات دارد و بر طبق استانداردهای بین­المللی و توافقنامه­های تجاری عمل می­کند.

McConnell International آمادگی الکترونیکی را ظرفیت ملل برای مشارکت در اقتصاد رقمی تعریف می­کند.

گزارش نشست مجمع اقتصادی جهان در مورد آمادگی الکترونیکی، آمادگی الکترونیکی را توانایی شبکه­های فاوا برای سازگاری موثر با پیشرفتهای اجتماعی و اقتصادی تعریف می­کند.

گزارش محاسباتی Kable و دولت [۴]درباره آمادگی اروپا در زمینه دولت الکترونیکی بیان می­دارد که دولت هنگامی دولت الکترونیکی یا آماده الکترونیکی می­شود که بخش دولتی[۵] (عمومی) پردازشها و تعاملاتش را چه داخلی و چه خارجی با مشاغل[۶] و یا با عموم رقمی کند.

مرکز توسعه بین­المللی در دانشگاه هاروارد که شناخته شده ترین موسسه در تحقیقات آمادگی الکترونیکی می­باشد، تعریف می­کند که یک جامعه “آماده الکترونیکی” آن است که زیرساختارهای فیزیکی لازم (پهنای باند زیاد، قابلیت اعتماد، و قیمتهای معقول) را داراست؛ تجمیع فاوا فعلی در کسب و کارها (تجارت الکترونیکی، بخش محلی فاوا) و جوامع (محتوای محلی، سازمانهای برخط متعدد، استفاده فاوا در زندگی روزمره، فاوا آموزش داده شده در مدارس) و دولت (دولت الکترونیکی) انجام شده است؛ رقابت شدید مخابراتی در آن جامعه برقرار است؛ قوانین مستقل با تعهد دسترسی جهانی دارد؛ و هیچ محدودیتی بر تجارت و یا سرمایه­ گذاری خارجی ندارد.

مطالعه­ای با نام دنیای شبکه­ای که باز هم توسط مرکز توسعه بین­المللی هاروارد انجام شده است ادعا دارد که یک “دنیای شبکه­ای” می­تواند به صورت “توری از شبکه­های ارتباطی که در آن می­توان اطلاعات را توسط رسانه­های ارسال گوناگون و در قالبهای رقمی متعددی از هر جای دنیا فرستاد و دریافت کرد” دیده شود و آمادگی الکترونیکی آمادگی برای این دنیای شبکه­ای است.

…موفقیت در عصر اطلاعات بسته به این است که اطلاعات و فناوریهای ارتباط تا چه حدی در کل جامعه مجتمع گشته است. با شروع پذیرش و فهم کاربردهای فاوا توسط افراد طرحهای[۷] ارزشمندی ارائه می­گردد. این تغییر خلق و رفتار ما را به سوی راه حلهای خلاق و مدلهای جدیدی رهنمون می­سازد که می­تواند به سرعت شیوه عملکرد تجارت، بیمارستانها، مدارس و دولتها را تغییر دهد.

آمادگی الکترونیکی یک جامعه می­تواند به عنوان درجه توانایی جامعه برای شرکت در مزایا و فرصتهای یک جامعه مبتنی بر دانش، و پذیرش رقابتهایی که چنین محیطهایی مطرح می­سازند دیده شود. می­توانیم به صورت رسمی آمادگی الکترونیکی را اینگونه تعریف کنیم:

…درجه­ای که یک جامعه می­تواند به آن اندازه در دنیای شبکه­ای مشارکت نماید. این درجه توسط قضاوت پیشبرد نسبی در مهمترین حوزه­­ها برای پذیرش فاوا و مهمترین کاربردهای آن تعیین می­گردد.

اهداف آمادگی الکترونیکی

زیرساختار الکترونیکی

اگر هدف زیرساختار الکترونیکی باشد آنگاه باید بر روی موسسات، سخت افزار و نرم افزار تمرکز کرد. در اینجا آمادگی الکترونیکی به معنی رایانه­ها و دسترسی می­باشد. برای اینکه آماده الکترونیکی باشیم و بر روی فاصله رقمی پلی بزنیم به سخت افزار رایانه­ای و دسترسی به شبکه نیاز داریم و دولتها و پیشگامان خصوصی باید آن را تهیه کنند.

اقتصاد الکترونیکی

اگر هدف اقتصاد الکترونیکی باشد پس باید برروی کسب و کار فاوا تمرکز کرد. در اینجا آمادگی الکترونیکی معادل رایانه، دسترسی و اقتصاد است. سخت افزار رایانه­ای و دسترسی به شبکه مورد نیاز است اما بازار خودش این مشکل را حل می­کند.

جامعه الکترونیکی

اگر هدف جامعه باشد آنگاه باید برروی کل جمعیت تمرکز کرد. در اینجا آمادگی الکترونیکی نیازمند آن است که ابتد مسائل پایه سواد، فقر، بهداشت و سایر مسائل اجتماعی برطرف شود. رایانه سودمند است ولی هیچ چیزی یک جامعه را تا زمانی که مشکلات پایه سواد، فقر و بهداشت آن برطرف نشده است آماده الکترونیکی نمی­کند (و یا فواصل رقمی را کم نمی­کند) .

حکومت الکترونیکی

اگر هدف حکومت الکترونیکی باشد پس باید برروی بازمهندسی فرآیندهای دولتی و روشهای سریعتر و شفافتر ارائه خدمات دولتی به شهروندان تمرکز کرد. اینجا آمادگی الکترونیکی به معنی رایانه، دسترسی و استفاده موثر از رایانه است. سخت افزار و دسترسی برای آمادگی الکترونیکی کافی نیستند، باید برنامه­های مفصل آموزشی، محتوای محلی مرتبط و یک بخش محلی فاوا وجود داشته باشند؛ و در کنار آن بازمهندسی فرآیندهای کسب و کار.

تعریف هدف به تعریف پاینده­های خطر در طی فرآیند کمک می­کند. در زیر جدولی از حوزه­های تمرکز مطالعات انجام شده در سطح بین­المللی برای کشورهای متعدد آمده است.

مطالعه تمرکز
  1. APEC (Asia Pacific Economic Cooperation)
آمادگی تجارت الکترونیکی
۲.CIDIF (Centre International pour le Dvelopment de I’Inforoute en Francais) بازار خدمات اینترنت
  1. CSPP (Computer Systems Policy Project)
زیرساختار موجود
  1. EIU (Economist Intelligence Unit)
آمادگی کسب و کار الکترونیکی
  1. IDC
زیرساختار
  1. KAM (World Bank, Knowledge Assessment Matrix)
جامعه دانشی (دانش محور)
  1. MI (McConnell International)
زیرساختار، جامعه رقمی، تحصیلات و دولت
  1. MN (Metric Net)
اقتصاد الکترونیکی
  1. MQ (Mosaic Group)
اینترنت
  1.   NRI (CID, Harvard)
زیرساختار، جامعه الکترونیکی، مشی­ها، اقتصاد رقمی،

تحصیلات و دولت

  1. CID (Center for International Development)
جامعه
  1. CIDCM (University of Maryland)
برآورد کیفی بر پایه میزان فراگیری گذشته و فعلی اینترنت
  1. ITU (International Telecommunication Union)
مخابرات
  1. Mosaic
تمرکز اقتصاد
  1. SIDA (Swedish International Development Cooperation Agency)
بیشتر تحلیل SWOT یک ملت
  1. USAID (US Agency for International Development)
دسترسی، دولت، مردم

 

هرکدام از مطالعات بالا براساس هدف و تمرکز مطالعه می­تواند اختیار شود و یا برحسب نیازهای محلی تکامل یابد.

 

اجزای آمادگی الکترونیکی/ انتخاب نشانگرها

برحسب هدف برآورد، یک مدل انتخاب می­شود و نشانگرها برای برآورد انتخاب می­گردند. گستره وسیع نشانگرها به گروههای اصلی زیر طبقه­بندی می­شود.

دسترسی به شبکه: میزان دسترسی پذیری، هزینه و کیفیت شبکه­ها، خدمات و تجهیزات فاوا چقدر است؟

آموزش شبکه­ای: آیا نظام آموزشی فاوا را برای بهبود آموزش در فرایندهایش مجتمع می­سازد؟ آیا برنامه­های فنی آموزش برای آماده سازی نیروی کاری فاوا در جامعه وجود دارد؟

جامعه شبکه­ای: افراد تا چه حدی از فناوریهای اطلاعات و ارتباطات در کار و زندگی خصوصی خود بهره می­برند؟ آیا فرصتهای پرارزشی برای افراد با مهارتهای فاوا وجود دارد؟

اقتصاد شبکه­ای: کسب و کارها و دولتها چگونه از فناوریهای اطلاعات و ارتباطات برای تعامل با عموم و یکدیگر بهره می­برند؟

مشی شبکه­ای: فضای مشی­ها تا چه گستره­ای مشوق یا مانع پذیرش (جذب) فاوا و استفاده از آن شده است؟

اتحادیه‌ی بین‌المللی مخابرات[۸] در تلاشی برای استاندارد کردن نشانگر‌ها، یک مجموعه حداقلی از نشانگر‌های دسترسی به جامعه اطلاعات (جدول شماره ۲) را پیشنهاد داده که کشورهای عضو طبق آن آمارهای مربوط را جمع‌آوری و ارایه نمایند. این‌ها از بین طیف وسیعی از نشانگر‌های اقتصادی به عنوان مرتبط­ترین نشانگر‌ها در طول زمان انتخاب شده و امکان الگوبرداری یک اقتصاد را از اقتصاد دیگر فراهم می‌کند. این نشانگر‌ها را همچنین می‌توان تجزیه کرد. برای مثال، نشانگر‌ درصد خانوارهایی که به اینترنت دسترسی دارند می‌تواند به خانوارهایی که به اینترنت پرسرعت دسترسی دارند تجزیه شود. این به ویژه برای کشورهایی که خواهان تصریح بیشتر و یا مقایسه خود با اقتصادهای پیشرفته تر هستند، کاربرد دارد.

این قابلیت به خصوص برای نشانگر‌هایی جالب است که پیش پا افتاده و کم اهمیت به نظر می‌آیند، مانند: درصد خانوارهای دارای رادیو. در این مورد، نشانگر می‌تواند به رادیوهای دیجیتالی یا رادیوهای با قابلیت اینترنت تجزیه شود.

به علاوه، توصیه‌های زیر برای بهبود بخشیدن به جمع‌آوری اطلاعات نشانگر‌های خواسته شده و تقویت امکان مقایسه بین‌المللی آنها از سوی اتحادیه بین‌المللی مخابرات ارایه شده است:

مدل پیمایش­هایی[۹] که توسط Eurostat طراحی شده برای جمع‌آوری اطلاعات راجع به کسب و کارها، افراد و خانوارهایی که از فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات استفاده می‌کنند، می‌تواند به کار گرفته شود. این‌ها باید برای افزایش امکان مقایسه بین‌المللی مورد استفاده قرار گیرند. در مواردی که پیمایش‌های راجع به خانوار و کسب و کار توسط دفاتر آمار ملی انجام شده باید سؤال‌های مربوط به دسترسی به فاوا نیز در آن گنجانده شوند.

ملت‌های توسعه یافته و آژانس‌های بین‌المللی باید به ملل در حال توسعه برای تدوین نشانگر‌های فاوا از طریق ارایه کمک‌های فنی و منابع مادی یاری رسانند. کشورهای در حال توسعه که پیمایش‌های فاوا را انجام داده‌اند، می‌توانند با انتقال روش‌ها و ساختار پرسش نامه‌ها به دیگر کشورها کمک کنند. کمک بین‌المللی نیز باید فراهم شود تا ادارات آمار کشورهای در حال توسعه بیشتر بتوانند از اطلاعات به صورت بر خط استفاده کنند. همچنین، منابع مادی بیشتری برای انجام پیمایش‌های فاوا در اختیار این کشورها قرار داده شود.

آژانس‌های دولتی فاوا همچون سازمان مقررات گذار مخابرات بهترین و مطلوب ترین محل برای جمع‌آوری و انتشار آمارهای ملی فاوا (مانند: تعداد مشترکان تلفن، تعداد مشترکان اینترنت، اینترنت پرسرعت بین‌المللی) هستند. سیاست‌گذاران فاوا باید برای حصول اطمینان از تهیه آمارهای مبتنی بر پیمایش همچون: درصد خانوارهایی بهره‌مند از فاوا یا درصد جمعیت استفاده کنند. همچنین، آمارهای تهیه شده باید در معرض دید قرار داده شود و این یک نیاز است. کشورها، باید وبگاه دائمی خود را که در آن آمارهای جامعه اطلاعات وجود دارند ایجاد و معرفی نمایند. یک نمونه عالی استرالیا است که دفتر آمار آن صفحاتی از وب را به تعدادی نشانگر‌های دسته‌بندی شده فاوا اختصاص داده است. نمونه دیگر، خدمات آماری مصر است که ترکیبی از آمارهای مربوط به دسترسی فرد، خانوار، کسب و کار، آموزش و پرورش را در یک صفحه وب قرار داده است. در سطح بین‌المللی، یک درگاه[۱۰] نشانگر‌های جامعه اطلاعاتی می‌توان ایجاد کرد که به پایگاه اطلاعاتی ملی متصل باشد و الگوی پرسش نامه و روش‌ کسب اطلاعات را نیز ارائه دهد.

ردیف نشانگر دسته‌بندی تعریف
۱ درصد خانوارهای دارای برق خدمت عام درصد خانوارهای بهره‌مند از برق
۲ درصد خانوارهای دارای رادیو خدمت عام درصد خانوارهایی که دارای گیرنده رادیو هستند. این شامل رادیوهایی که دارای قابلیت دیگر وسایل همچون سیستم‌های استریو، ساعت‌های زنگ دار، همچنین گوشی همراه و رادیو خودرو نیز می‌شود.
۳ درصد خانوارهای دارای تلویزیون خدمت عام درصد خانوارهایی که دارای گیرنده تلویزیون هستند. این شامل تلویزیون‌های رنگی و سیاه و سفید می‌شود.
۴ درصد خانوارهای دارای تلفن خدمت عام درصد خانوارهایی که دارای تلفن هستند. این نشانگر باید به زیر نشانگر‌هایی چون: خانوارهای دارای تلفن ثابت و همراه و فقط تلفن حمایت، فقط تلفن همراه تجزیه شود. در مورد خانوارهای دارای تلفن همراه چنانچه مشخص شود که امکان دسترسی به اینترنت نیز دارد مفید خواهد بود.
۵ درصد خانوارهای دارای رایانه خدمت عام درصد خانوارهایی که دارای رایانه شخصی هستند و در منزل از آن استفاده می‌کنند.
۶ درصد خانوارهایی که به اینترنت دسترسی دارند. خدمت عام درصد خانوارهایی که دسترسی به اینترنت در خانه برایشان فراهم است. تجزیه این نشانگر بر اساس نوع دسترسی (مانند: شماره‌گیری، پرسرعت) مفید است.
۷ پوشش جمعیتی تلفن سیار به درصد دسترسی عام۲ درصد جمعیتی که توسط تلفن همراه با سیگنال پوشش داده شده است نباید با درصد پوشش زمینی تلفن همراه و یا درصد جمعیت مشترک تلفن همراه اشتباه شود. دقت شود این نشانگر به طور نظری قابلیت استفاده از تلفن همراه را بررسی می‌کند، اگر کسی گوشی داشته باشد و مشترک شود این قابلیت را به فعلیت رسانده است.
۸ درصد جمعیتی که از رایانه استفاده می‌کنند. دسترسی عام درصد جمعیتی که از رایانه شخصی در مکان‌های مختلف (برای مثال، خانه، مدرسه، محل کار) استفاده می‌کنند.
۹ درصد جمعیتی که به اینترنت دسترسی دارند. دسترسی عام درصد جمعیتی که از دسترسی آسان به اینترنت (برای مثال، در خانه، محل کار، مدرسه و یا با طی مسافت نه چندان طولانی به یک مرکز خدمات ارتباطی) برخوردارند با کاربران اینترنت یکسان نیست، زیرا فردی ممکن است دسترسی به اینترنت داشته باشد اما از آن استفاده نکند.
۱۰  درصد کسب و کارهای دارای رایانه کسب و کار درصد کسب و کارهایی که در محل کار دارای رایانه هستند باید برحسب اندازه کسب و کار (کوچک، بزرگ و غیره) تجزیه شود.
۱۱ درصد کسب و کارهایی که به اینترنت دسترسی دارند. کسب و کار درصد کسب و کارهایی که در محل کار دارای رایانه هستند و به اینترنت دسترسی دارند باید برحسب اندازه کسب و کار (کوچک، بزرگ و غیره) تجزیه شود.
۱۲ درصد کسب و کارهای دارای وبگاه کسب و کار درصد کسب و کارهایی که در محل کار دارای رایانه هستند و وبگاه دارند باید برحسب اندازه کسب و کار (کوچک، بزرگ و غیره) تجزیه شود.
۱۳ نسبت شماردانش‌آموزان به شماررایانه آموزش و پرورش نسبت تعداد دانش‌آموزان به رایانه، باید به مدارس سطوح ابتدایی، راهنمایی و متوسطه تجزیه شود. این نشانگر شامل رایانه هایی است که برای دانش‌آموزان وجود دارد نه آنهایی که در امور اداری به کار گرفته می‌شود. ضمن اینکه این نشانگر ارتباطی به اینکه رایانه ها به اینترنت متصل هستند یا خیر، ندارد.
۱۴ درصد مدارسی که به اینترنت دسترسی دارند آموزش و پرورش درصد مدارسی که به اینترنت دسترسی دارند باید به مدارس سطوح ابتدایی، راهنمایی و متوسطه تجزیه شود. این نشانگر همچنین می‌تواند براساس نوع اتصال به اینترنت بیشتر تجزیه شود.
۱۵ درصد ادارات دولتی که به اینترنت دسترسی دارند دولت درصد ادارات دولتی برخوردار از دسترسی به اینترنت، این نشانگر باید برحسب تعداد کارکنان و نیز نوع ادارات دولتی (مانند، مرکزی، محلی) تجزیه شود.
۱۶ درصد ادارات دولتی دارای وبگاه دولت درصد ادارات دولتی دارای وبگاه، این نشانگر باید برحسب تعداد کارکنان همچنین نوع ادارات دولتی تجزیه شود.
۱۷ درصد کارکنان دولت که به اینترنت دسترسی دارند دولت این نشانگر تنها کارکنانی را شامل می‌شود که در ادارات به اینترنت دسترسی دارند.
۱۸ مشترکان تلفن ثابت به ازای هر ۱۰۰ نفر جمعیت شاخص دسترسی دیجیتالی[۱۱] مشترکان تلفن ثابت دلالت بر افرادی دارد که برای خط تلفن سوئیچ عمومی شبکه تلفن متصل به تجهیزات مشتری (مانند، گوشی تلفن یا دور نگار) هزینه می‌پردازند و یک درگاهه(پورت) اختصاصی در مرکز تلفن دارند. به ازای ۱۰۰ نفر جمعیت نیز از طریق تقسیم تعداد مشترکان تلفن ثابت به جمعیت، ضربدر ۱۰۰ محاسبه می‌شود.
۱۹ مشترکان تلفن همراه به ازای هر ۱۰۰ نفر جمعیت مشترکان تلفن همراه دلالت بر کاربران تلفن‌های همراه قابل حمل دارد که از طریق مشترک شدن با یک خدمات تلفن همراه عمومی خودکار که از فناوری سلولی استفاده می‌کند امکان دسترسی به شبکه تلفن عمومی برایشان فراهم شده است. به ازای ۱۰۰ نفر جمعیت نیز از طریق تقسیم تعداد مشترکان تلفن سیار به جمعیت، ضربدر ۱۰۰ محاسبه می‌شود.
۲۰ نرخ دسترسی به اینترنت (۲۰ ساعت در ماه) به عنوان درصدی از درآمد سرانه شاخص دسترسی دیجیتالی هزینه‌های مربوط به ۲۰ ساعت استفاده از اینترنت شماره‌گیری در ماه، اگر نرخ های باند پهن ارزان تر باشد باید جایگزین آن شود. داده باید شامل تمامی هزینه‌های مربوط به استفاده از تلفن باشد اما نه هزینه اجاره خط، ضمناً درآمد سرانه نیز با تقسیم بر ۱۲ به صورت ماهانه محاسبه می‌شود.
۲۱ پهنای باند اینترنت بین‌المللی به جمعیت شاخص دسترسی دیجیتالی پهنای باند اینترنت بین‌المللی دلالت بر سرعت گردش داده از کشور به نقاط اتصال اینترنت بین‌المللی دارد و بیت در ثانیه اندازه‌گیری می‌شود. بیت به ازای جمعیت با تقسیم پهنای باند اینترنت بین‌المللی به جمعیت حاصل می‌شود.
۲۲ مشترکان باند پهن به ازای ۱۰۰ نفر جمعیت شاخص دسترسی دیجیتالی مشترکان باند پهن دلالت بر مجموع DSL ، مودم کابلی و دیگر مشترکان باند پهن که سرعت آن بیش از ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه در لااقل یک مسیر است. به ازای ۱۰۰ نفر جمعیت با تقسیم کل مشترکان باند پهن به جمعیت، ضربدر ۱۰۰ حاصل می‌شود.
۲۳ کاربران اینترنت به ازای ۱۰۰ نفر جمعیت شاخص دسترسی دیجیتالی کاربران اینترنت کسانی هستند که به طور منظم از اینترنت استفاده می‌کنند (ترجیحاً لااقل یک بار در ماه)، بهترین روش تعیین کاربران اینترنت، انجام پیمایش است. از طریق پیمایش می‌توان اطلاعاتی درباره سن، تناوب استفاده و نوع دسترسی فراهم کرد. به ازای ۱۰۰ نفر جمعیت با تقسیم تعداد کاربران اینترنت به جمعیت، ضربدر ۱۰۰ حاصل می‌شود.

انجام عملیات آماری خوب بسیار مهم است؛ همچنین شفافیت، وضوح، بهنگام و مرتبط بودن بسیار اساسی است. برخی کشورها آمار جزیی مربوط به مناطق را تهیه می‌کنند، اما آمار کل کشور را تهیه نمی‌نمایند. گاهی نیز تاریخ‌هایی که اطلاعات به آن تعلق دارد مشخص و شفاف نیست.

واژه‌هایی همچون دسترسی، مشترک و کاربر اغلب از روی سهل انگاری یا عدم درک صحیح مفهوم، یکسان و هم معنا به کار برده می‌شود؛ درحالی که، هر یک معنای خاص خود را دارد. همچنین، برخی اطلاعات نمی‌تواند از طریق سوابق اداری جمع‌آوری شود و انجام پیمایش اجتناب ناپذیر است. این موضوع، بویژه در مورد کاربران اینترنت مصداق دارد. کاربران اینترنت باید از طریق پیمایش و برپایه‌ای منظم و لااقل به صورت سالانه انجام پذیرد.

مشارکت بین سازمان‌های بین‌المللی، مؤسسات آماری ملی و سیاست‌گذاران فاوا در بسیاری از کشورها می‌تواند در نیل به هدف تهیه یک مجموعه از نشانگر‌های کلیدی دسترسی به جامعه اطلاعاتی مؤثر باشد.

 

نشانگرهای مطالعات مختلف جهانی

برآورد آمادگی تجارت الکترونیکی APEC

شش دسته برای “آمادگی تجارت الکترونیکی” اندازه­گیری می­شوند:

  • فناوری و زیرساختار پایه (سرعت، قیمت، دسترسی، رقابت بازار، استانداردهای صنعتی، سرمایه گذاری خارجی)
  • دسترسی به خدمات شبکه (پهنای باند، تنوع[۱۲] صنایع، کنترل صادرات، قوانین کارت اعتباری)
  • استفاده از اینترنت (استفاده در کسب و کار، دولت، خانه­ها)
  • ترویج[۱۳] و بهره­وری (استانداردهای وضع شده توسط خود صنعت)
  • منابع انسانی و مهارتی (تحصیلات فاوا، نیروی کار)
  • تعیین موقعیت[۱۴] برای اقتصاد رقمی (مالیاتها، خودسامانی صنعت، نظام دولت، اعتماد مصرف کننده)

راهنمای آمادگی CSPP برای زندگی در دنیای شبکه­ای

راهنمای CSPP اندازه­گیریهایی را در پنج دسته با خود حمل می­کند:

  • زیرساختار
  • دسترسی
  • کاربردها و خدمات
  • اقتصاد
  • “توانگرها[۱۵]” (مشی، حریم خصوصی، امنیت، حضور همیشگی[۱۶])

رده بندی آمادگی الکترونیکی واحد هوشمند Economist/ تحقیقات Pyramid

این گزارش شش حوزه را اندازه­گیری می­کند (اعداد داخل پرانتز وزن هر حوزه است):

  • پیوندگری[۱۷] (%۳۰)
  • محیط کسب و کار (%۲۰)
  • گزینش تجارت الکترونیک توسط مصرف کننده و مشاغل (%۲۰)
  • محیط قانونی و قاعده­مند (%۱۵)
  • حمایت از خدمات الکترونیکی (%۱۰)
  • زیرساختارهای اجتماعی و فرهنگی (%۵)

ISI: شاخص جامعه اطلاعاتی

این مطالعه بر پایه چهار نشانگر است:

  • زیرساختار رایانه­ای
  • زیرساختار اطلاعاتی
  • زیرساختار اینترنتی
  • زیرساختار اجتماعی

KAM: ماتریس برآورد دانش[۱۸]

این مطالعه بر پایه چهار نشانگر می­باشد

  • نشانگر عملکرد
  • مشوقهای[۱۹] اقتصادی و نظامهای سازمانی[۲۰]
  • تحصیلات و منابع انسانی
  • نظام مبتکر و پیشتاز
  • زیرساختار اطلاعاتی

خطرات کسب و کار الکترونیکی McConnell International[۲۱]: بچنگ آوردن فرصت آمادگی الکترنیکی جهانی

این گزارش شامل پنج حوزه است:

  • متصل بودن (زیرساختار، دسترسی و قیمت)
  • رهبری الکترونیکی (مشی­ها و قواعد دولتی)
  • امنیت اطلاعات (حقوق مالکیت معنوی، حریم شخصی، امضای الکترونیکی)
  • سرمایه انسانی (تحصیلات فاوا، نیروی کار ماهر در دسترس)
  • محیط کسب و کار الکترونیکی (رقابت، پایداری سیاسی و اقتصادی، سرمایه گذاری خارجی، زیرساختارهای اقتصادی)

Metric-net: شاخص فناوری جهانی ۲۰۰۲

این گزارش پنج حوزه را اندازه­گیری می­کند:

  • مشاغل دانشی
  • جهانی سازی
  • پویایی و رقابت اقتصادی
  • تبدیل به اقتصاد رقمی
  • ظرفیت ابتکار و نوآوریهای فناورانه

شاخص فرصت های دیجیتال

سه شاخص اصلی فرصتهای دیجیتال عبارتند از:

  • فرصت: شاخصی است که میزان بهره‌مندی مردم را از فناوری اطلاعات و ارتباطات می‌سنجد که شامل دو بخش پوشش و توانایی مالی می­باشد.
  • زیرساخت: شاخصی است که به ارزیابی ابزارهایی می‌پردازدکه کاربران را به شبکه ها متصل می سازد و از دو زیر مجموعه شبکه و تجهیزات مورد نیاز برای اتصال به شبکه ، تشکیل شده است.
  • استفاده: این شاخص درصد افرادی را که از اینترنت استفاده می کنند می­سنجد و از دو زیر مجموعه شامل میزان استفاده و کیفیت ارتباط تشکیل شده است.

شاخص توسعه انسانی[۲۲]

سازمان ملل در سال۱۹۹۰ برای اولین بار گزارشی را تحت عنوان توسعه انسانی در سطح جهان منتشر کرد. در اولین گزارش سازمان ملل توسعه انسانی چنین تعریف شده است: توسعه انسانی روندی است که طی آن امکانات افراد بشر افزایش می یابد. هر چند این امکانات به مرور زمان دچار تغییر در تعریف می شوند اما در کلیه سطوح توسعه برسه شاخص اساسی برای مردم تأکید می شود ؛

  • عمر طولانی همراه با سلامت
  • دستیابی به دانش
  • دسترسی به امکانات و منابع مادی لازم برای زندگی مطابق استانداردهای قابل قبول

 

شاخص آمادگی شبکه­ای CID، هارواد

شاخص آمادگی شبکه­ای برپایه دو شاخص عمده است:

  • استفاده از شبکه
  • عوامل توانگر – زیرساختار اطلاعاتی، سخت افزار، نرم افزار و پشتیبانی، مشی فاوا، محیط کسب و کار و محیط اقتصادی، آموزش شبکه­ای، فرصتهای فاوا، سرمایه اجتماعی، دولت الکترونیکی، تجارت الکترونیکی، زیرساختار کلی[۲۳]

آمادگی برای دنیای شبکه­ای CID: راهنمایی برای کشورهای در حال توسعه

این راهنما ۱۹ دسته متفاوت که دسترسی پذیری، سرعت و کیفیت دسترسی به شبکه، استفاده از فاوا در مدارس، محلهای کار، دولت و زندگی روزمره، مشی فاوا (تجارت و مخابرات)، برنامه­های آموزشی فاوا، و تنوع سازمانها و مطالب مرتبط[۲۴] برخط[۲۵] را می­پوشاند، اندازه­گیری می­کند.

مذاکره مدل شبکه CIDCM[۲۶]

چهارچوب فوق چهار دسته از اطلاعات برای هر کشور را اندازه­گیری می­کند:

  • پیش­زمینه و سابقه – محتوای[۲۷] ساختاری (اقتصاد، سطوح تحصیل، زیرساختار موجود)، ساختار سیاسی و فرهنگ (نوع حکومت، شیوه تعیین مشی)، آداب فرهنگی (مذهب و غیره).
  • بازیگران کلیدی در توسعه اینترنت – مسئولیتها و اهداف بازیگران مرتبط در دولت، کسب و کارهای داخلی و خارجی، دانشگاهها، سازمانهای غیردولتی[۲۸]، موسسات اقتصادی بین­المللی، گروههای تحقیقاتی.
  • مشی فاوا و توسعه اینترنت در طول زمان – دسترسی، قواعد، رقابت.
  • مذاکرات بین بازیگران توسعه اینترنت کشور – هر جنبه توسعه اینترنت و مشی فاوا به چهار مرحله دسته­ بندی می­شود (پیش اقتصادی، اقتصادی، رقابتی، ادغامی / یکپارچه[۲۹]).

توزیع جهانی پروژه اینترنت Mosaic

اینترنت در یک کشور را در یک نقطه خاص از زمان با شش بعد اندازه­گیری می­کند:

  • فراگیری (کاربرد به ازای سرمایه[۳۰])
  • توزیع جغرافیایی
  • میزان جذب بخشی (کاربرد در بخشهای عمده اقتصاد)
  • زیرساختار اتصال
  • زیرساختار سازمانی (وضعیت بازار خدمات اینترنت)
  • پیچیدگی کاربرد

بررسی بین­ المللی تجارت الکترونیکی WITSA

اینترنت در یک کشور را در یک نقطه خاص از زمان با هشت بعد اندازه­گیری می­کند:

  • اطمینان[۳۱]
  • فناوری
  • مسائل نیروی کار
  • مشی عمومی
  • مالیات بندی[۳۲]
  • فرآیند کسب و کار
  • هزینه­ها
  • اخلاق مصرف­کننده

آژانس همکاری توسعه بین­الملل سوئیس[۳۳]

اینترنت در یک کشور را در یک نقطه خاص از زمان با سه بعد اندازه­گیری می­کند:

  • معیارهای جمعیت شناختی[۳۴]
  • معیارهای اقتصادی
  • معیارهای فاوا

آژانس توسعه بین­الملل ایالات متحده (USAID)

مطالعه مشروح کشورها با چهارچوبی بر مبنای چهار P:

  • دسترسی (Pipes)
  • بخش دولتی (مشی­های دولتی، دولت الکترونیکی) (Public Sector)
  • بخش خصوصی (کاربرد) (Private Sector)
  • مردم (آموزش) (People)

مجمع اقتصادی جهان

سه دسته را برای آمادگی الکترونیکی اندازه­گیری می­کند

  • مشی
  • زیرساختار پایه
  • پروژه­های سطح اولیه[۳۵]

تکامل معیارها

هر نشانگر برای هدف برآورد به صورت یک جمع­بندی از معیارهای گوناگون طبقه­بندی می­شود. برای مثال زیرساختار اطلاعاتی؛ چگالی مخابراتی[۳۶]، تعداد ارتباط تلفن همراه، طول شبکه فیبرنوری و غیره را بعنوان معیارهای خود دارد.

شناسایی معیارها

برای هر نشانگر باید معیارهای گوناگونی شناسایی شود. این معیارها می­توانند از مطالعات جهانی گوناگون استخراج شوند و یا یک گروه از متخصصان دامنه[۳۷] می­توانند آنها را تکامل بخشند.

انتساب یک پایه به معیار

به همراه تعریف یک معیار، باید یک پایه نیز برای آن انتخاب شود. برای مثال وقتی که ایالات مختلف را با هم مقایسه می­کنیم به تعداد رایانه­های شخصی در آن ایالات نگاه نمی­کنیم، ما به تعداد رایانه­های شخصی به ازای جمعیت کل ایالت نگاه می­کنیم.

 

دسته بندی معیارها

معیارها به دو دسته اصلی[۳۸] و ثانویه دسته بندی می­شوند و منابع هر دسته شناسایی می­شود. منابع ثانویه داده­ها می­توانند گزارشهای منتشر شده، و داده­های وب باشد. داده­های اصلی اطلاعاتی هستند که از طریق تحلیل و بررسی بدست می­آید.

راهبردهای جمع­آوری داده

هنگامی که معیارها شناسایی شدند، گام بعدی جمع­آوری داده­های معتبر برای آنها می­باشد. داده­ها می­توانند با راهبردهای متفاوتی جمع­آوری گردند.

کمّی

فرمهای گزارشی مجموعه­ای از سوالات صریح درباره فناوری اطلاعات و مشی­ استان (ایالت) بر مبنای معیارها پرسیده می­شود و داده­های اصلی بدین ترتیب جمع­آوری می­گردند.

شیوه­های آماری از لحاظ ریاضی داده­های کشور را برای یافتن روابطی بین عوامل جدا تحلیل می­کند، بعنوان مثال بدنبال رابطه­ای بین دسترسی به اینترنت و دموکراسی سیاسی می­گردد.

کیفی

بهترین رفتار[۳۹] از تجربه آموخته شده در سایر کشورها و یا مقایسه مستقیم با سایر کشورهای مشابه استفاده می­کند. این تحلیل بر پایه نظر متخصصین خواهد بود.

تحلیل تاریخی حوادث بی­نظیر سیاسی، اقتصادی، و اجتماعی در کشور مورد نظر از این حوادث بی­نظیر برای توضیح یا پیش­بینی فناوری اطلاعات در کشور استفاده می­کند.

استاندارد سازی داده­ها

داده­های بدست آمده از بررسی­ها و تحلیلها و … به همین صورت نمی­توانند استفاده شوند؛ ممکن است در داده­ها انحراف[۴۰] و یا مقیاس[۴۱] وجود داشته باشند. متغیرهای انتخاب شده برای تحلیلها معمولاً با واحدهای متفاوتی اندازه­گیری شده­اند و جمع­پذیر نمی­باشند. پس ضروری است که آنها را به واحدهای مقایسه­پذیر استاندارد تبدیل کنیم طوری که مقیاس اولیه اولیه انتخاب شده برای اندازه­گیری آنها نتایج را منحرف نکند.

در مطالعه NRI داده­های خام به یک مقیاس ۱-تا-۷ توسط تبدیل خطی تبدیل شدند تا با داده­های کلی سازگار باشند.

مدل NRI از شاخص پارامتریک زیر استفاده می­کند:

M = ماکزیمم نمونه

m = مینیمم نمونه

S = ارزش نمونه

C = ارزش کشور

برخورد دیگر استاندارد سازی متغیرها به صورت زیر است:

xij = (Xij – Xm) /s

که در اینجا xij مشاهده عاری از مقیاس است. Xij مشاهده اصلی و Xm میانگین متغیر و s انحراف معیار آن است.

سری تبدیل شده حالا عاری از مقیاس است و میانگین صفر و انحراف معیار یک دارد.

 

مقداردهی وزنها

 

تعیین وزن یک معیار با سه روش زیر ممکن است:

وزنهای یکسان

می­توان به معیارهای بدست آمده وزنهای یکسان داد تا مثلاً از جمع آنها یک رده­بندی بدست آورد. اما در بیشتر موارد این راه توصیه نمی­شود زیرا که معیارها از سطوح اهمیت یکسانی برخوردار نیستند. بعضی از معیارها مانند تراکم مخابراتی از بعضی دیگر مانند اتصال ISDN مهمترند.

وزنهای فردی/ ذهنی[۴۲]

برخورد دیگر این است که بر اساس درک متخصصان وزنهای موضوعی به معیارها بدهیم و از آنها میانگین بگیریم. فرآیندهایی مانند فرآیند تحلیلی سلسله مراتبی نیز می­تواند مورد استفاده قرار گیرد. اما باز این فرآیندها بر مبنای درک افراد است و می­تواند مورد سوال واقع شود.

وزنهای عینی/ بیرونی[۴۳]

روش دیگر برخورد استفاده از تکنیکهای تحلیل آماری می­باشد. این تکنیکها بر اساس مقادیر مشاهده شده به معیارها وزن اختصاص می­دهند. تحلیل اجزاء اصلی[۴۴] یکی از این تکنیکهای مقداردهی سنهای وزن عینی به معیارها می­باشد.

رده بندی و تحلیل قیاسی

رده بندی نهایی با ضرب مقادیر بدست آمده در وزن معیارها انجام شده و در نتیجه یک شاخص بدست می­آید.

پس از آن هم اجرای برنامه­های عملکردی گلوگاهها و فرصتها در حوزه­های مختلف را مورد تاکید قرار می­دهند.

جمع بندی

بدون تردید برآوردهای آمادگی الکترونیکی آمده­اند تا تلاشهای توسعه را از طریق ارائه معیارهایی برای مقایسه و پیشبرد سنجیده هدایت کنند، اما حوزه­های زیادی وجود دارند که باید در حین انجام چنین برآوردی در ذهن خود نگهداریم. آنها عبارتند از:

  • برآوردهایی را که در حوزه مورد نظر قبلاً انجام شده مرور کنید. گزارشهای زیادی از قبل وجود دارند. در بین پروژه­های آمادگی الکترونیکی برای جلوگیری از دوباره کاری، به هماهنگی و تدبیر بیشتری نیاز است.
  • هرگاه که یک برآورد آمادگی الکترونیکی در حال انجام است باید مطمئن شد که نتایج آن در دسترس عموم قرار می­گیرد. آژانس یا سازمانی که هزینه برآورد را می­پردازد باید گردش نتایج برای استفاده گسترده را تضمین کند – معمولاً این گام فراموش می­گردد.
  • نظرات تمام سرمایه­داران[۴۵] در فرآیند آمادگی الکترونیکی از طریق پیاده­سازی منعکس شود.
  • از نتایج برآورد بطور موثر در جهت توسعه یک راهبرد الکترونیکی استفاده شود که به چگونگی بهبود آمادگی الکترونیکی و استفاده از فاوا جهت منفعت کشور بپردازد.
  • این برنامه­های عملیاتی باید واقع­گرایانه ساخته شود. برنامه باید متشکل از گامهای کوچک و انجام­پذیر باشد که نتایج قابل تکرار، مقیاس­پذیر و نگهداری­پذیر را منجر شود. این بهترین برخورد برای کوچک کردن شکاف رقمی و اطمینان از عدم هدر رفتن منابع ارزشمندی است که برای اندازه­گیری آمادگی الکترونیکی استفاده می­شود.

مراجع و منابع

 

[۱] Information & Communication Technology (ICT)

[۲] Asian Pacific Economic Cooperation (APEC)

[۳] Self-regulation

[۴] Kable and Government Computing Report

[۵] Public sector

[۶] business

[۷] Proposal

[۸] International Telecommunications Union (ITU)

[۹] Survey

[۱۰] Portal

[۱۱] Digital Access Index

[۱۲] Diversity

[۱۳] Promotion

[۱۴] Positioning

[۱۵] Enablers

[۱۶] Ubiquity

[۱۷] Connectivity

[۱۸] Knowledge Assessment Matrix

[۱۹] Incentives

[۲۰] Institutional Regimes

[۲۱] McConnell International’s Risk E-Business

[۲۲] Human Development Index (HDI)

[۲۳] General infrastructure

[۲۴] Relevant

[۲۵] Online

[۲۶] CIDCM’s negotiating the Net Model

[۲۷] Context

[۲۸] NGOs

[۲۹] Consolidated

[۳۰] Capita

[۳۱] trust

[۳۲] Taxation

[۳۳] Swedish International Development Cooperation Agency

[۳۴] Demographic

[۳۵] Ground level

[۳۶] Teledensity

[۳۷] Domain experts

[۳۸] Primary

[۳۹] Best practice

[۴۰] Bias

[۴۱] Scale

[۴۲] Subjective

[۴۳] Objective

[۴۴] Principal Component Analysis

[۴۵] stakeholders

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *