انواع سوخت دریایی

انواع سوخت دریایی

Types of Marine Fuels

در صنعت دریانوردی انواع مختلفی از سوخت ها توسط کشتی ها و شناورها مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به این که تمامی شناورها بایستی طی عملیات بانکرینگ سوخت دریافت نمایند، نیاز است که مبادی بانکرینگ کننده بتوانند فراخور نیاز کشتی ها به آنان سوخت رسانی نمایند. هر چند که سوخت ها از نظر مشخصات فنی با یکدیگر تفاوت های بارزی دارند، اما تمامی آنها در واقع نوعی نفت کوره و نفت گاز می باشند.

انواع فرآورده های نفتی که در عملیات بانکرینگ به عنوان سوخت کشتی ها مورد استفاده قرار می گیرند را می توان به شرح زیر دسته بندی نمود:

• نفت گاز کشتی (MGO – Marine Gas Oil): سوختی مشابه سوخت موتورهای دیزلی بوده که نفت کوره تیپ ۲ نیز نام گذاری می شود که مایعات گازی حاصل از حرارت نفت خام می باشد.
• نفت دیزل کشتی (MDO – Marine Diesel Oil): نوعی نفت گاز سنگین که جهت استفاده از آن به عنوان سوخت احتراقی موتور، نیازی به گرم کردن آن نمی باشد. این سوخت مقدار قبل توجهی نفت کوره سنگین دارد که سایر سوخت های دیزلی فاقد چنین خصوصیتی می باشند.
• نفت کوره متوسط (IFO – Intermediate Fuel Oil): ترکیبی از نفت گاز و نفت کوره سنگین است که میزان نفت گاز آن نسبت به نفت دیزل کشتی MDO پایین تر می باشد.
• نفت کوره کشتی (Marine Fuel Oil): دقیقاً مشخصات نفت کوره سنگین HFO را دارا می باشد و در واقع نام دیگر آن می باشد. در برخی فرآورده های نفتی که جزء ضایعات به شما می روند (مانند روغن موتور استفاده شده) نیز این سوخت مخلوط می شوند.
• نفت کوره سنگین (HFO – Heavy Fuel Oil): آخرین برش نفت خام یا همان نفت کوره رده ۶ می باشد.

در گذشته، سوخت کشتی ها با توجه به میزان Viscosity آنها دسته بندی می شدند. میزان سیالیت سوخت ها زمانی که ناشی از فرایند تقطیر باشد، ملاک بسیار مناسبی برای تشخیص کیفیت به شمار می رود اما امروزه با توجه به پیچیده تر شدن فرایند تولید فراورده های نفتی، میزان سیالیت نمی تواند ملاک معتبری برای تعیین کیفیت فراورده باشد. در حال حاضر معیارهای CCAI و CII دو شاخص توصیف کننده میزان کیفیت احتراق سوخت های متعلق به خانواده نفت کوره می باشند که از میان آن ها شاخص CCAI منحصراً برای تعیین کیفیت سوخت کشتی ها مورد استفاده قرار می گیرد.

علی رغم موضوع مورد اشاره، در بازارهای بین المللی بانکرینگ، مبنای قیمت گذاری سوخت کشتی ها میزان حداکثر سیالیت آنها می باشد که دلیل آن این حقیقت است که موتور کشتی ها طوری طراحی شده اند که هریک با درجه مشخصی از سیالیت سوخت عمل میکنند. در بازار بانکرینگ معیار اندازه گیری سیالیت، سانتی استاک Centistokes می باشد.

سوخت کشتی با استفاده از این معیار به ترتیب زیر تقسیم بندی می شود:

• IFO 380  نفت کوره متوسط با حداکثر سیالیت ۳۸۰ سانتی استاک.
• IFO 180  نفت کوره متوسط با حداکثر سیالیت ۱۸۰ سانتی استاک.
• LS 380  نفت کوره متوسط با میزان سولفور پایین (کمتر از ۱٫۵ درصد) با حداکثر سیالیت ۳۸۰ سانتی استاک
• LS 180  نفت کوره متوسط با میزان سولفور پایین (کمتر از ۱٫۵ درصد) با حداکثر سیالیت ۱۸۰ سانتی استاک
• LSMDO  نفت دیزل با میزان سولفور پایین (کمتر از ۰٫۱ درصد)
• LSMGO  نفت گاز با میزان سولفور پایین (کمتر از ۰٫۱ درصد)

The calculated carbon aromaticity index (CCAI) is an index of the ignition quality of residual fuel oil.

The Calculated Ignition Index (CII) is an index of the ignition quality of residual fuel oil.