برده‌داری جنسی ارتش ژاپن در جنگ جهانی دوم

برده‌داری جنسی ارتش ژاپن در جنگ جهانی دوم
ترجمه: عباس زندباف
تاریخ ایرانی: کار‌شناسی کره‌ای سندی محرمانه از ارتش ژاپن کشف کرده است که نشان می‌دهد این ارتش طی جنگ جهانی دوم در آسیای جنوب شرقی برای تامین نیازهای جنسی سربازان خود در اوقات راحت‌باش، زنانی را به خط مقدم جبهه گسیل می‌کرد.

 کیم مون گیل، رییس موسسهٔ فرهنگ‌پژوهی کره – ژاپن واقع در شهر بوسان اعلام کرد این سند را در ماه مه در بایگانی سوابق تاریخی وزارت دفاع ژاپن پیدا کرده است.

 این سند نشان می‌دهد که بر خلاف ادعای دولت ژاپن که ارتش در جذب بردگان جنسی یا مدیریت این کار دستی نداشته است، مسئولیت ساماندهی این کار را به عهده داشت. به گفتهٔ کیم این نخستین بار است که چنین سندی در کره کشف شده است.

سند محرمانهٔ ۹۳۵ را رییس ستاد ارتش ژاپن در تایوان در تاریخ ۱۳ ژوئن ۱۹۴۲ برای آجودانی ارتش ژاپن ارسال کرده است. این سند در پاسخ به سند محرمانهٔ ۱۸۸ ارسال شده بود که آجودانی سه ماه پیش‌تر برای تایید اعزام ۵۰ زن مختص اوقات راحت‌باش به تایوان ارسال کرده بود، زنانی که قرار بود نیازهای جنسی سربازان مستقر در بورنئو واقع در مالزی را برطرف کنند.

 

رییس ستاد ارتش ژاپن در تایوان در سند ۹۳۵ اعلام کرده است که ۵۰ زن مورد نظر به تایوان رسیده‌اند ولی کافی نیستند و از آجودانی ارتش درخواست کرده بود ۲۰ زن دیگر هم بفرستند.

 

به گفتهٔ کیم، در جنگ جهانی دوم فرماندهی سربازان ژاپن در آسیای جنوب شرقی را رییس ستاد ارتش ژاپن در تایوان به عهده داشت.

 

همچنین در این سند به فرماندهان توصیه شده بود که اگر نظامیان به زنان  بیشتری نیاز دارند «طبق مراحل مکتوب در فوق عمل کنند»، یعنی بخواهند بردگان جنسی بیشتری با تشدید جنگ برایشان بفرستند.

 

این استاد افتخاری دانشگاه مطالعات خارجی بوسان می‌گوید دولت ژاپن دخالت ارتش در عملیات روسپی‌خانه‌ای نظامیان را تکذیب کرده است اما این سند نشان می‌دهد که ادعایشان کذب است.

 

کیم در ماه آوریل متوجه شده بود که در گزارش منتشره توسط یک گروه غیرنظامی ژاپنی در سال ۱۹۹۷ از این سند محرمانه ذکری به میان آمده است. آن گزارش به سفارش دولت ژاپن و با گردآوری اطلاعات راجع به زنان روسپی گردآوری شده بود.

 

کیم در گام بعدی این سند را در بایگانی وزارت دفاع ژاپن بررسی کرد. به گفتهٔ کیم وجود چنین سندی به معنای آن است که حکومت ژاپن دست‌کم از سال ۱۹۹۷ از وجود روسپی‌خانه‌های نظامی خبر داشته است.

 به گفتهٔ این کار‌شناس کره‌ای به علت آنکه طرح‌های تحقیقاتی بسیاری با همکاری کار‌شناسان ژاپنی راجع به تاریخ ژاپن انجام داده است اجازهٔ ورود به بایگانی وزارت دفاع ژاپن را پیدا کرد. به گفتهٔ کیم، این سند بعد از گزارش ۱۹۹۷ از طبقه‌بندی محرمانه خارج شد و به همین دلیل توانست به آن دسترسی یابد. نپرداختن رسانه‌های ژاپنی یا کره‌ای به گزارش ۱۹۹۷ در‌‌ همان زمان به راستی غیرعادی است.

 کیم در مورد اصالت این سند هم گفت: این سند در بایگانی وزارت دفاع ژاپن نگهداری شده است و شمارهٔ بایگانی و مهر دارد.

 

یک شهردار ناسیونالیست در ژاپن در اظهاراتی جنجال برانگیز از پدیده بردگی جنسی زنان در ارتش ژاپن در دوران جنگ دوم جهانی دفاع کرد و همزمان این اظهارات با واکنش های برخی همسایگان ژاپن و اعلام برائت کابینه این کشور مواجه شد.
به گزارش شفقنا، عصر ایران به نقل از سی ان ان نوشت: ” تورو هاشیموتو ” رهبر جوان حزب ناسیونالیست تازه تاسیس ” رستاخیز ژاپن ” و شهردار شهر اوزاکا در اظهاراتی گفت که بردگی جنسی بیش از ۲۰۰ هزار زن در زمان جنگ دوم جهانی برای حفظ نظم در ارتش ژاپن اقدامی ضروری بوده است.
در زمان جنگ دوم جهانی بیش از ۲۰۰ هزار زن از کشورهایی چون چین، کره جنوبی ، فیلیپین و اندونزی مجبور به تن فروشی به سربازان ژاپنی شده اند و این مساله در دهه های گذشته موضوعی حساسیت برانگیز در روابط ژاپن با این کشورها است.

این اظهارات در حالی است که در سال ۱۹۹۵ ” تومیچی مورایاما” نخست وزیر وقت ژاپن از این مساله عذرخواهی کرده بود و اظهار داشته بود:” در تراژدی جنگ دوم جهانی هزاران زن بدون رضایت شان وادار به بردگی جنسی شدند و ما حالا باید از این زنان که مورد ستم واقع شدند عذرخواهی کنیم.”
کره جنوبی به اظهارات این شهردار ژاپنی اعتراض کرده است و خبرگزاری یونهاپ که خبرگزاری رسمی دولت سئول است به نقل از یک مقام کره ای این اظهارات را تاسف برانگیز دانسته و افزوده این گونه سخن گفتن این مقام ژاپنی ناشی از بی اطلاعی او از حقوق زنان است.
کابینه ژاپن هم با صدور بیانیه ای اعلام کرده است با نظر شهردار اوزاکا موافق نیست و دولت ژاپن معتقد است در زمان جنگ دوم جهانی  بردگان جنسی زن تجربیات بسیار سختی را به دست ارتش ژاپن پشت سر گذاشته اند.
تورو هاشیموتو اخیرا در اظهاراتی گفته بود:” سربازان ژاپنی در دوران جنگ دوم جهانی زیر گلوله باران دایمی بودند و برای اینکه لحظاتی را با آرامش سپری کنند نیاز بود تا از این زنان استفاده شود. این مساله در آن موقع یک ضرورت بود و هر کس می تواند این مساله را درک کند.”
این مقام ژاپنی افزود که این تنها ارتش ژاپن نبود که در زمان جنگ دوم جهانی به این کار اقدام کرده بود و در ارتش های دیگر نیز استفاده از زنان برای بهره برداری جنسی سربازان صورت می گرفت.
گفتنی است شهردار اوزاکا پیشتر نیز اظهارات جنجال برانگیزی داشته است و سال گذشته نیز در اظهاراتی جنجال برانگیز گفته بود که باید برای خلاصی از مشکلات ژاپن یک دولت دیکتاتوری در این کشور به وجود آید.

 به نقل از دویچه وله،بسیاری از تاریخ‌نگاران، سرنوشت تلخ “کیم سون دوک”، دختر ۱۶ ساله‌ی کره‌ای را که با وجود صغر سن، در واحدی از ارتش اشغالگر ژاپن مجبور به “فاحشگی” شد، نمونه‌ بارز جنایات ارتش ژاپن در جنگ جهانی دوم می‌دانند. او در روز دست‌کم، ۴۰ بار مورد تجاوز سربازان ژاپنی قرار می‌گرفت.

 
شاهد زنده
لی اک سون، به عنوان یکی از نادر شاهدان زنده‌ جنایات ارتش ژاپن در این جنگ، در باره‌ زندگی روزانه در “روسپی‌خانه‌ ارتش” می‌گوید: ما را هر روز می‌زدند، با چاقو تهدید می‌کردند و اگر از خدمت به آنان سرباز می‌زدیم، بی‌مهابا زخمی‌مان می‌کردند.
 
اک سون که اکنون ۸۶ سال دارد، اضافه می‌کند: ما یازده تا چهارده ساله بودیم و نمی‌توانستیم تصور کنیم که روزی از آن شکنجه‌‌ها جان سالم به‌درمی‌بریم.
 
لی اک سون، هنگامی که به چنگ شکارچیان ارتش ژاپن افتاد و در “روسپی‌خانه‌” آن که به “ایستگاه تسلی” معروف بود، زندانی شد، چهارده سال بیشتر نداشت. او نیز مانند کیم سون دوک، ناگزیر بود به تجاوزات متعدد و روزانه‌ سربازان ژاپنی تن در دهد: خیلی از دخترها سعی کردند که خودکشی کنند. خودشان را دار زدند یا بدون این که شنا بلد باشند، به دریا رفتند و غرق شدند. من هم چند بار به فکر خودکشی افتادم. لی اک سون، سه سال در این “ایستگاه تسلی” در “خدمت” سربازان ارتش ژاپن بود.
 
این زن زجرکشیده در سال ۱۹۴۵، یعنی پس از پایان جنگ جهانی که به شکست آلمان و تسلیم ژاپن‌ انجامید، از “روسپی‌خانه‌ ارتش” آزاد ‌شد: اول نمی‌دانستم چه کار باید بکنم، کجا بروم. بالاخره تصمیم گرفتم در چین بمانم و همان‌جا بمیرم. چطور می‌توانستم به خانه برگردم؟ از چهره‌ام پیدا بود که من هم از گروه “زنان مایه‌ تسلی” هستم. نمی‌‌توانستم به صورت مادرم نگاه کنم.
 
پوزش و پرداخت خسارت
نخستین قربانی این جنایت، خاطرات تلخ خود را ابتدا در سال ۱۹۹۱ منتشر کرد و در اختیار رسانه‌های جهانی گذاشت. پس از او، ۲۵۰ زن دیگر نیز از فجایعی که تحمل کرده بودند، سخن گفتند و از دولت ژاپن خواستند، به‌طور رسمی پوزش بطلبد. وکلای این قربانیان، با مراجعه به دادگاه‌های محلی نیز، تقاضای پرداخت خسارت ارائه دادند.
دولت ژاپن، در سال ۱۹۹۳ از پذیرش مسئولیت این جنایت سر باز زد. در این سال، پژوهشی معتبر در توکیو منتشر شد که گفته‌های “زنان مایه‌ تسلی” و نقش فعال ارتش این کشور را در این ماجرا تایید می‌کرد. دولت ژاپن بر این مبنا، چند بار به‌طور لفظی از قربانیان یا بازماندگان آنان عذرخواهی کرد. ولی خواست پرداخت خسارت آنان را نپذیرفت.
 
سندی دیگر
کیم مون گیل، رییس موسسه‌ فرهنگ‌پژوهی کره – ژاپن در شهر بوسان، در ماه مه امسال نیز اعلام کرد که سندی محرمانه از اسناد ارتش ژاپن یافته است که نشان می‌دهد، این ارتش در طول جنگ جهانی دوم برای تامین نیازهای جنسی سربازان خود در آسیای جنوب شرقی، زنانی را به خط مقدم جبهه گسیل کرده است.
 
بنا به گفته‌ کیم مون گیل، این سند که با شماره‌ ۹۳۵ آرشیو شده، در بایگانی سوابق تاریخی وزارت دفاع ژاپن پیدا شده و رییس ستاد ارتش ژاپن در تایوان، در تاریخ ۱۳ ژوئن ۱۹۴۲ برای آجودانی ارتش ژاپن ارسال کرده است.
 
در پی اعلام یافته شدن این سند، برخی از سیاستمداران ژاپن به دفاع از “شیوه‌ عمل ضروری ارتش” برخاستند. تورو هاشیموتو، شهردار اوزاکا از جمله گفت که تجاوز به “زنان مایه‌ تسلی” در زمان جنگ برای “حفظ انضباط” ارتش ژاپن، لازم بوده است.
 
“لی اک سون”، موضع‌گیری شهردار اوزاکا را “بی‌شرمانه” ارزیابی می‌کند و می‌گوید:من نمی‌توانم بفهمم، چطور می‌شود چنین ادعایی کرد؟ کسی که نمی‌خواهد ببیند در گذشته چه اتفاقی افتاده، که ژاپنی‌ها به چه کارهایی دست زدند، به نظر من آدم نیست.

www.shafaqna.com/persian

منبع: Koreatimes

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *